Hadithet qe tregojne se "Amini” behet me ze nga imami dhe ata qe falen pas tij:
Transmetohet nga Uail bin Huxhurse se i Derguari i Allahut (alejhi selam), pasi lexonte Fatihane, thoshte "Amin”, duke e ngritur zerin. (Buhariu, Ebu Daudi, Tirimidhiu, Ahmedi, Darakutni etj. dhe e kane saktesuar Tirimidhiu, Darakutni, Ibn Maxhja, Albani etj.)
Transmetohet se Ebu Hurejra ka thene: "E kane braktisur njerezit ‘Amin’-in, nderkohe qe i derguari i Allahut (alejhi selam), pasi lexonte fjalet ‘gajril magdubi alejhim ue le dalin’, thoshte ‘Amin’ dhe e ngrinte zerin, derisa e degjonin ata qe ishin ne safin e pare dhe oshetinte xhamia nga zeri i tyre. (Ebu Daudi, Ibn Maxhja)
Transmetohet nga Ibn Umeri se i derguari i Allahut (alejhi selam), kur thoshte "ue lad-dalin”, ngrinte zerin duke thene "Amin”. (Darakutni)
Transmeton Ibn Umi el Husejni nga nena e tij, se ajo u fal prapa Profetit (alejhi selam) dhe pasi ai lexoi fjalet "ue lad-dalin” tha "Amin”. Pra, ajo e degjoi ate duke qene ne safin e grave. (Is’hak bin Rahauei, Taberaniu)
Shejh Albani thote se edhe pse tre hadithet e fundit kane zinxhir te dobet transmetimi, prape ato e perforcojne njeri-tjetrin. E nese per kete teme nuk do te kishte asnje hadith tjeter, perveç hadithit te Uail bin Huxhurit (hadithi i pare), atehere edhe vetem ai do te mjaftonte.
Keto hadithe tregojne ligjshmerine e thenies "Amin” dhe pjese e Sunetit eshte qe ajo te thuhet me ze te larte.
Tirimidhiu ka thene: "Ngritja e zerit ne fjalen "Amin” eshte mendimi i me teper se njerit prej dijetareve te sahabeve, tabiineve dhe te tjereve pas tyre.”
Ibn Hazemi transmeton deri tek Abdurrezaku nga Ibn Xhurejxhi se ky i fundit ka thene: "e pyeta Atane se a e thoshte Ibn Zubejri "Amin”-in pasi mbaronte Fatihane dhe ai me tha: ‘Po dhe e thoshin ate edhe ata qe faleshin pas tij, derisa xhamia gumezhinte fort nga zerat e tyre.’”
Transmeton Ebu Kafi se Ebu Hurejra ishte muezini i Meruan ibn el Hakemit dhe e porosiste ate qe te mos e mbaronte leximin e Fatihase, derisa te bindej se ai (Ebu Hurejra) kishte hyre ne saf. E kur Meruani mbaronte Fatihane, Ebu Hurejra thoshte "Amin”, duke e zgjatur zerin dhe thoshte: "Nese "Amin”-i i banoreve te tokes korrespondon me "Amin”-in e banoreve te qiellit, u falen atyre gjynahet.” (Bejhakiu)
Shejh Albani ka thene: "Perderisa nuk saktesohet ndonje transmetim tjeter qe kundershton transmetimin e Ibn Zubejrit dhe Ebu Hurejres ne thenien "Amin” me ze (edhe nga xhemati), atehere zemra eshte me e qete ne pasimin e tyre dhe une deri tani nuk di asnje transmetim tjeter qe te jete ne kundershtim me ate qe eshte transmetuar nga keta dy sahabe.” Gjithashtu ai ka thene: "Amini i xhematit thuhet ne te njejten kohe me aminin e imamit, pra nuk thuhet para tij – ashtu siç e ben shumica e falesve – dhe as pas tij. Ky eshte dhe mendimi i sakte per mua, si perfundim.”
|