|
Kushti i pestë:Besimi në Ditën e Fundit
Besimi në Ditën e Fundit është bindja për përfundimin e jetës së kësaj bote dhe hyrjes pas saj në botën tjetër, që fillon me vdekjen dhe jetën e Berzahut (jeta në varreza) dhe kalon me Kijametin, pastaj ringjalljen, shpërblimin apo dënimin, deri te hyrja e njerëzve në Xhennet apo në Xhehennem. Besimi në Ditën e Fundit është një nga kushtet e Imanit, kusht që Imani plotësohet me të, e kush e mohon ka bërë kufër.
Thotë Allahu i Lartësuar:
"…por mirësi e vërtetë është ajo e atij që i beson Allahut, ditës së fundit…” (El-Bekare-177).
Ka thënë i Dërguari sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, në hadithin e Xhibrilit: "…Ai tha: "Më trego, ç'është imani?
(Pejgamberi) Tha: "Të besosh Allahun, engjëjt e Tij, librat e Tij të Dërguarit e Tij, Ditën e fundit dhe të besosh në të caktuarit e Tij të të mirës dhe të keqes"…” (Muslimi).
Gjithashtu obligohemi të besojmë edhe në paralajmërueset e Ditës së Fundit për të cilat na ka lajmëruar i Dërguari i Allahut, sal-lall-llahu alejhi ve sellem, që njihen si shenjat e Kijametit.
Dijetarët i kanë ndarë këto shenja në dy grupe:
A.Shenjat e vogla që janë paralajmëruese të afrimit të Kijametit, e ato janë shumë dhe shumë prej tyre kanë ndodhur e mund të themi se shumica e tyre kanë ndodhur. Prej këtyre shenjave janë: Dërgimi i Muhammedit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, humbja e emanetit (besnikërisë), zbukurimi i xhamive dhe krenimi me to, marrja e çobanëve me ndërtimtari(Marrja e njerëzve me punë që nuk janë kompetent për to),luftimi i çifutëve dhe
vrasja e tyre, ngushtimi i kohës(bulimi i mjeteve transportuese dhe zvogëlimi i kohës së udhëtimeve prej vendit në vend),papunësia, paraqitja e sprovave të shumta, shpeshtimi i vrasjeve, shtimi i prostitucionit dhe mëkateve.
B.Shenjat e mëdha janë ato që ndodhin afër Ditës së Kijametit dhe shfaqja e këtyre shenjave është vërejtje (për njerëzit). Ato janë dhjetë shenja dhe asnjë prej tyre nuk është paraqitur.Prej këtyre shenjave janë: Ardhja e Mehdiut (Sundimtar i myslimanëve para Ditës së Kijametit që rrjedh nga fisi Kurejsh, familja Beni Hashim që është familja e Muhammedit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem);shfaqja e Dexhallit(Krijesë e Allahut që bën mrekulli me qëllim që t’i mashtrojë besimtarët dhe t’i largojë nga besimi.
Është edhe sprova më e madhe që ju ndodh ndonjëherë besimtarëve.
Për këtë çdo i dërguar ia ka tërhequr vërejtjen popullit të vet prej tij); zbritja e Isait nga qielli si gjykatës i drejtë, që e then kryqin, e mbyt derrin dhe Dexhallin, e vendos xhizjen (Xhizja është tatim që e paguajnë çifutët dhe kristianët në shtetin islam, për sigurinë që iu ofron ky shtet)dhe sundon me sheriatin e Islamit, paraqiten Jexhuxhi dhe Me’xhuxhi e bën dua kundër tyre (Isa alejhis selam) dhe vdesin;
tri shembjet e tokës, një shembje në lindje, një në perëndim dhe një në gadishullin arabik; tymi i dendur që shpërthen nga qielli, që humb vetëdijen e njerëzve dhe i përfshin të gjithë; ngritja e Kur’anit nga toka në qiell; lindja e diellit nga perëndimi;dalja e kafshës(Kafshë që del nga toka) ; dalja e zjarrit të madh nga Adeni(Qytet në Jemenin e sotëm) që i dëbon njerëzit në drejtim të Shamit, e njëherit kjo është shenja e fundit prej shenjave të mëdha.
Transmeton Muslimi nga Hudhejfe ibën Usejd el Giffari radijall-llahu anhu që thotë: Erdhi i Dërguari i Allahut sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem e ne ishim duke biseduar. Na pyeti: "Çka po bisedoni?” Thanë: Po bisedojmë për Kijametin. Tha (i Dërguari): "Nuk ndodh ai derisa të shfaqen para tij dhjetë shenja”.
E i përmendi: "Tymin, Dexhallin, kafshën, lindjen e diellit nga perëndimi, zbritjen e Isait birit të Merjemes, Jexhuxhin, tri shembjet, një në lindje, një në perëndim dhe një në gadishullin arabik, dhe e fundit prej tyre është zjarri që del në Jemen dhe i dëbon njerëzit…” (Muslimi).
Gjithashtu thotë i Dërguari i Allahut sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: "Del në fundin e popullit tim Mehdiu, e Allahu i dhuron shiun, toka jep frytet e veta, shtohet pasuria, …, shumohet populli, e kështu jetojnë shtatë apo tetë, domethënë vite” (Hakimi në Mustedrek).
Është cekur se këto shenja janë të njëpasnjëshme, kur të paraqitet njëra prej tyre pasohet prej tjetrës e kështu me rradhë derisa të bëhet Kijameti me lejen e Allahut të Lartësuar.
Me fjalën Kijamet është për qëllim: Dita kur dalin njerëzit prej varreve të tyre me urdhërin e Zotit të tyre që të japin llogari, shpërblehen të mirët e ndëshkohen të këqinjt.
Thotë Allahu i Madhëruar:
"Ditën kur duke u ngutur dalin prej varreve, sikur nguteshin te idhujt,(El-Mearixh-43)
Kjo ditë është përmendur me emra të ndryshëm në Kur’anin Fisnik.
Prej atyre emrave janë:
Dita e Ngritjes (Jeumul Kijameh),
Çasti Goditës (El Kariah),
Dita e Llogarisë (Jeumul Hisab),
Dita e Gjykimit (Jeumud din),
Katastrofa (Et tammeh),
Ndodhia e Madhe (El Vakia),
E Vërteta e Pashmangshme
(El-Hakkah), Fryerja e Dytë e Surit (Es Sahhah),
Trishtimi (El Gashije) si dhe emra tjerë.
Dita e Ngritjes- thotë Allahu xhel-le shanuhu:
"Betohem në ditën e kijametit;(El-Kijame-1)
Çasti Goditës- thotë Allahu i Lartësuar:
1. Krisma e kijametit.
2. Çka është krisma? (El-Karia-1-2)
Dita e llogarisë- thotë Allahu i Lartësuar:
"…Ata që largohen prej rrugës së Allahut i pret dënim i
rëndë për shkak se e harruan ditën e llogarisë” (Sad-26).
Dita e Gjykimit- thotë i Lartësuari:
14. Dhe se mëkatarët janë në xhehennem.
15. Aty futen ata ditën e gjykimit (të cilën nuk e besonin).
(El Infitar-14-15).
Katastrofa-thotë Allahu subhanehu ve teala:
E kur të vijë vala e madhe (kijameti),(En-Naziat-34).
Ndodhia e Madhe- thotë Allahu i Madhëruar:
E kur të ngjajë ndodhia (kijameti).(El-Vakia-1)
E Vërteta e Pashmangshme- thotë Allahu xhel-le shanuhu:
1. Momenti i katastrofës së përgjithshme (kijameti).
2. Ç'është kijameti? (El Hakkah-1-2).
Fryerja e dytë e Surit- thotë Allahu i Madhëruar:
E kur të vijë ushtima (krisma e kijametit);(Abese-33).
Trishtimi- thotë i Lartësuari:
A të erdhi ty lajmi për belanë që kaplon (kijameti)?(El-Gashijeh-1). |
NDRYSHO DIZAJNIN
