"A mendon se mund të ketë ndonjë njeri që po ta shikojë këtë fytyrë të mos sprovohet prej saj?”

Ai u përgjigj: "Po.”

Ajo tha: "Kush?”

Ai tha: "'Ubejd bin ‘Umejri.” [1]

Ajo tha: "A më lejon që të shkoj tek ai për ta sprovuar.”

Ai tha: "Po, të lejoj.”

Kështu, ajo shkoi tek ai e maskuar si një grua që kërkonte të merrte fetva prej tij. Të dy bashkë shkuan tek një qoshe në Mesxhidul-Haram. Atëherë, ajo zhveshi një pjesë të trupit të saj aq sa gjysma e hënës. Kështu, ai i tha:

 
"O robëresha e Allahut! (Ja~ Amatullah!)”

Ajo i tha: "Vërtet, unë jam sprovuar nga ty, prandaj shikoje këtë punën time.”

Ai u përgjigj: "Vërtet, unë do të të pyes për diçka; dhe nëse tregohesh e vërtetë për këtë, atëherë unë do ta shoh këtë punën tënde.”

Ajo tha: "Për çdo gjë që do të më kërkosh unë do tregohem e vërtetë me ty.”

Kështu, ai tha: "Më thuaj, nëse të vjen Meleku i Vdekjes që të të marrë shpirtin, atëherë a do të ishe e kënaqur që unë ta realizojë këtë kërkesë për ty?”

Ajo tha: "Pasha Allahun, jo.”

Kështu, ai tha: "Ke thënë të vërtetën.”

Pastaj ai tha: "Sikur të futeshe në varrin tënd dhe të uleshe për t’u marrë në pyetje, atëherë a do të ishe e kënaqur që unë ta realizojë këtë kërkesë për ty?”

Ajo tha: "Pasha Allahun, jo.”

Kështu, ai tha: "Ke thënë të vërtetën.”

Pastaj ai tha: "Kur njerëzve t’u jepen librat e tyre (me veprat që kanë punuar), ndërsa ti nuk e di akoma nëse atë do ta japin në dorën tënde të djathtë apo në të majtë, atëherë a do të ishe e kënaqur që unë ta realizojë këtë kërkesë për ty?”

Ajo tha: "Pasha Allahun, jo.”

Kështu, ai tha: "Ke thënë të vërtetën.”

Pastaj ai tha: "Kur të bëhesh gati për të kaluar mbi Sirat; ndërsa ti nuk e di nëse do ta kalosh apo nuk do ta kalosh atë, atëherë a do të ishe e kënaqur që unë ta realizojë këtë kërkesë për ty?”

Ajo tha: "Pasha Allahun, jo.”

Kështu, ai tha: "Ke thënë të vërtetën.”

Pastaj ai tha: "Pastaj, kur të sillet peshorja; dhe kur të afrohesh edhe ti, ndërsa ti nuk e di nëse ajo do të jetë e lehtë apo e rëndë, atëherë a do të ishe e kënaqur që unë ta realizojë këtë kërkesë për ty?”

Ajo tha: "Pasha Allahun, jo.”

Kështu, ai tha: "Ke thënë të vërtetën.”

Pastaj ai tha: "Pastaj, sikur të qëndroje para Allahut për të dhënë llogari, atëherë a do të ishe e kënaqur që unë ta realizojë këtë kërkesë për ty?”

Ajo tha: "Pasha Allahun, jo.”

Kështu, ai tha: "Ke thënë të vërtetën.”

Pastaj ai tha: "Frikësoju Allahu o robëresha e Allahut ngase vërtet Allahu të ka dhënë begati dhe të ka dhënë këtë vlerë.”

Pastaj gruaj u kthye te burri i saj dhe ai e pyeti:"Çfarë bëre?”

Ajo ia ktheu: "Ti rri kot – dhe që të dy po rrimë kot, kështu që unë po i kthehem namazit, agjërimit dhe ibadetit.”

Pastaj, burri i saj thoshte: "Si është kjo puna ime me 'Ubejd bin ‘Umejrin. Ai ma prishi gruan. Çdo natë më përpara ajo ishte si një nuse e re, por tani ajo është shndërruar në murgeshë.

Fundnotat:
[1] Ai ishte 'Ubejd bin ‘Umejr Ibn Katade bin Se’id bin ‘Amir bin Xhunda’ bin Leith el-Leithi el-Xhunda’i el-Mekkij – Ebu ‘Asim, gjykatësi i popullit të Mekkes; këshilluesi, komentuesi i Kur'anit, njeri me dinjitet të lartë. Ai lindi në kohën e të Dërguarit të Allahut (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) dhe ishte një nga njerëzit e besueshëm mes Tabi’inëve dhe një prej Imamëve të tyre në Mekke. Ai ka transmetuar nga i ati (i cili ishte nga Sahabët) dhe nga ‘Umer Ibnul-Khattab, ‘Ali, Ubejj bin Ka’b, Ebi Dherr, ‘A’isha, Umm Seleme, Ebi Musa el-Esh’ari, Ebi Hurejra, Eba Se’id el-Khudri, Ibn ‘Abbas... etj.

 

 
Mes atyre që transmetuan prej tij përfshihen: i biri i tij, ‘Abdullah bin ‘Ubejd,* ‘Atta bin Ebi Rabbah, Muxhahid, Ibn Ebi Mulejka, ‘Amr bin Dinar, ‘Abdul-‘Azijz bin Rufa’i, Ebu Zubejr... dhe shumë të tjerë.

Jahja bin Me’in dhe Ebu Zur’a e deklaruan atë të besueshëm (Thikat). El-‘Ixhli ka thënë: Mekas, Tabi’in. ‘Abdullah Ibn ‘Umeri ulej në mexhliset e tij dhe thoshte: "Kjo mirësi me të cilën ka ardhur Ibn Katade është nga Allahu.”

Ibn Sa’d ka përmendur: el-Fadl bin Dukejn na njoftoi duke thënë: Ebu Bekr bin ‘Ijjash na ka transmetuar nga ‘Abdil-Malik, nga ‘Atta i cili ka thënë: "Unë dhe ‘Ubejd bin ‘Umejri shkuam tek ‘A’isha dhe ajo tha: "Kush është ky?” Ai u përgjigj: "Unë jam ‘Ubejd bin ‘Umejr.” Ajo i tha: "Këshilluesi i popullit të Mekkes?” Ai tha: "Po.” Kështu, ajo i tha: "Tregohu i butë sepse vërtetë përkujtimi është i rëndë.” (D.m.th. tregohu i butë kur t’i këshillosh njerëzit.)

Ebu Ne’im el-Asbahani ka thënë: Ebu Hamid bin Xhebleh na ka transmetuar nga Muhamed bin Is`hak eth-Thekafij, ky na ka transmetuar nga Jusuf bin Musa, ai na ka transmetuar nga Xheriri, ky na ka transmetuar nga el-A’mesh, ky nga Ebu Sufjani i cili ka thënë: ‘Abdullah bin Zubejri u takua njëherë me ‘Ubejd bin ‘Umejrin dhe i tha: "Nami yt nuk është i vogël o Eba ‘Asim.”

Është transmetuar nga Muxhahidi se ai ka thënë: "Ne jemi të nderuar që kemi nga Tabi’inët katër persona: (kënduesin tonë të Kur'anit) ‘Abdullah bin Sa’ib, (myftiun tonë) ‘Abdullah Ibn ‘Abbasin, (muezinin tonë) Ebu Mahdhura, (dhe gjykatësin tonë) ‘Ubejd bin ‘Umejri – domethënë nga njerëzit e Mekkes.”

Nga fjalët që ka thënë ai përmendim: "Sikur varrit t’i jepnin një gjuhë për të folur, ai do të thoshte: O biri i Ademit si mund të më harrosh? A nuk e di ti se unë jam banesa e kalbëzimit! Banesa e krimbave! Banesa e shkretimit dhe vetmisë!”

Ai vdiq shumë pak kohë pas vdekjes së Ibn ‘Umerit, sikurse është përmendur nga Bukhari. Ibn Hibbani ka thënë në "eth-Thikat”: "Ai vdiq në vitin 68H njësoj me Ibn Kutejben në el-Me’arif.”

Është thënë se ai nuk ka dëgjuar nga babi i tij.