7-Pastaj i jep mes’h kokës duke i vendosur duart në fillim të flokëve duke e përfshirë pjesën e flokëve deri tek qafa dhe duke i kthyer ato (duart) në fillim të flokëve

8-Pastaj i lan veshet duke e fute gishtin tregues ne vesh kurse me gishtin e madh e lan veshin nga pjesa e prapme.

9-Pastaj e lanë së pari këmbën e djathtë dhe pastaj të majtën deri tek nyja e këmbës duke përfshirë edhe atë (nyjen e këmbës).

Kurse prej sunnetit është që, pasiqë ta përfundosh abdesin të thuash këtë dua:  Transmetohet nga Omeri (Radijallahu Anhu) se Pejgamberi (Salallahu Alajhi We Seleme) ka thene: "Nuk ka asnjë njeri, i cili mer abdes të plotë (duke i plotësuar të gjitha kushtet e abdesit) dhe thotë "Esh-hedu en la Ilahe il-lAllahu vahdehu la sherike lehu, ve esh-hedu enne Muhammeden abduhu ve resuluhu"veçse i qelen atij tetë dyert e xhennetit dhe hyn në të cilën dëshiron prej tyre."(Muslim)

DISA GABIME ME RASTIN E MARJES SË ABDESIT   1. Shqiptimi i nijetit me gojë duke thënë : " Po e bëjë nijet me mare abdes ". Kurse, e vërteta është se nijeti bëhet me zemër e jo me gojë , sepse s’është transmetuar asnjë hadith që na kishte treguar se Pejgamberi (Salallahu Alejhi ve Selem). ka bërë nijet me gojë. 2. Futja e ujit në gojë dhe qitja e tij duke mos e shpërla gojën 3. Mos shpërlarja e hundës si duhet.     4. Larja e fëtyrës duke mos i përfshi të gjitha pjesët apo kufijt e fëtyrës (të cilat i cekëm më lartë).     5. Mos larjen e pjesës së jashtme të shuplakës (pasi që e mbrendëshmja lahet duke marë ujë me te ) duke e larë dorën deri te bryli Disa mendojn se shuplaka nuk duhet të lahet pasi që është larë në fillim të abdesit . Ky mendim është i gabuar sepse larja e duarëve në fillim është synet , ndërsa larja e duarëve deri në bryla është farz.     6. Poashtu moslarja e brylave ashtu si që duhet                           7. Prej gabimeve është edhe larja e qafës, pasi që i kemi dhënë mes kokës. E vërteta është se larja e qafës nuk është as synet e as farz, por është bidat .     8. Gabim është edhe moslarja e zogut të këmbës ose për rreth sajë 9. Poashtu gabim është fërkuarja e tepërt e pjesëve të trupit gjat marjes së abdesit.     10. Prej gabimeve është edhe hargjimi i tepërt i ujit si p.sh. larja e pjesëve të trupit më shumë se sa 3 herë.     11. Prej gabimeve është edhe mos heqja e disa gjërave të cilat e pengojne depërtimin e ujit në pjesët e trupit, siç është llaku për zbukurimin e thonjëve, kurse nëse personi është i detyruar ta mbajë atë pengese siç është gjipsi, atëherë personi nuk duhet ta heq atë por duhet me i dhënë mes’h asaj pjese të trupit.     12. Një prej gabimeve është edhe përmendja e disa duave (lutjeve) gjatë marrjes së abdesit, si p.sh.duke e larë dorën e djathtë të thuash: "O Zot ma jep librin (në ditën e gjykimit) në dorën e djathtë", ose duke e larë dorën e majtë të thuash: "O Zot mos ma jep librin ne doren e majtë", kjo është bidat sepse nuk ka asnjë argument që tregon se Pejgamberi (Salallahu Alejhi ve Selem) e ka bërë një gjë të tillë.

Dhënja mes’h Mesteve Transmetohet nga Mugire ibn Shobe (RadijAllahu anhu) se ka thënë: " Kam qenë me Pejgamberin (Salallahu alejhi ve Selem) (në një udhëtim, siç ceket në Buhari) dhe ka filluar (Pejgamberi Salallahu alejhi ve Selem) të marrë abdes, dhe unë e zgjata dorën që t’ia dathi mestet Pejgamberit (Salallahu alejhi ve Selem), por më tha: "Leri ato (mestet), sepse unë ato i kam mbathur duke qenë ato (këmbët) të pastërta (d.m.th me abdes) dhe pastaj Pejgamberi (Salallahu alejhi ve Selem) i dha mes’h atyre." (hadithi hasen)(Ebu Davudi).   Per t’i dhënë mes’h mesteve apo çorapëve duhet të i plotësojmë dy kushte:   a) Duhet që mestet apo çorapët të mbathen pasiqë njeriu të ketë marrë abdes. b) Duhet që mestet apo çorapët t´i mbulojnë ato pjesë të këmbës, të cilat është farz larja e tyre, d.m.th deri tek nyja e këmbës. Kurse për çorapë, kushtezohen që të mos jenë tepër të holla.

Mënyra e dhënies mes’h. Transmetohet se Aliu (RadijAllahu anhu) ka thënë: " Sikur të ishte feja e bazuar në logjikë (e jo në argumente), do të duhej me i dhënë mes’h mesteve nga ana e poshtme, kurse unë e kam pa Pejgamberin (Salallahu alejhi ve Selem) duke i dhënë mes’h mesteve në anën e siperme". (Hadithi Hasen)(Ebu Davudi).   D.m.th, mes’hi merret duke e lagur dorën dhe duke i dhënë mes’h mesteve në anën e sipërme e jo në anën e poshtme Kohëzgjatja e mes’hit. Transmetohet nga Safwan ibn Assal se ka thënë: " Na ka urdhëruar Pejgamberi (Salallahu alejhi ve Selem) që kur të jemi në udhëtim, të mos i heqim mestet tri ditë dhe tri netë." (Hadithi Hasen)(Nesaiu dhe Tirmidhiu)   Poashtu transmetohet nga Ali ibn Ebi Talibi (RadijAllahu anhu) se ka thënë: " E ka bërë Pejgamberi (Salallahu alejhi ve Selem), (mes’hin mbi meste) për musafirin tri ditë dhe tri netë, kurse për vendasin një ditë dhe një natë." (Hadith Sahih)(Muslimi). D.m.th kohëzgjatja e mes’hit për atë person i cili është musafir (udhëtar), është tri ditë dhe tri netë, d.m.th ka të drejtë t´i jap mes’h mesteve apo çorapëve tri ditë dhe tri netë, kurse për vendasin i cili është te familja e vetë, ka të drejte me i dhënë mes’h mesteve një ditë dhe një natë.     Prej kur llogaritet koha e mes’hit? Fillimi i llogaritjes së kohës së mes’hit fillon atëherë kur personi mer mes’h, e jo prej kohës kur ai person i mbath mestet apo çorapet; p.sh.njeriu ka marrë abdes dhe i ka mbath mestet apo çorapet në ora 12 dhe e ka prish abdesin në ora 2, kurse mes’h ka marrë në ora 4, ky person duhet ta llogaritë kohën prej atij momenti kur ka marrë mes’h e jo prej momentit kur ka marrë abdes, e as prej atij momenti kur e ka prish abdesin. Vërejtje: Nëse personi i dath mestet apo çorapët, nuk e prish abdesin por i humbet e drejta e mes’hit, d.m.th nuk ka të drejtë me i dhënë më mes’h çorapëve apo mesteve.

Name *: Email *: Code *:

Gjithsej Komente: 1