E dyta- Dënimi dhe shpërblimi në varr.
Obligohet besimi në dënimin e varrit dhe shpërblimin në të; se varri ose është gropë prej gropave të Xhehennemit, ose është kopsht prej kopshteve të Xhennetit se varri është i pari vendbanim i botës tjetër, e ai që shpëton në të ajo që vjen pas është më e lehtë për të, e kush nuk shpëton ajo që vjen pas është edhe më e rëndë për të, pra kush vdes për atë është bërë Kijameti i tij(Vdekja quhet edhe Kijameti i Vogël).
Shpërblimi dhe ndëshkimi është si për shpirtin ashtu edhe për trupin në varr, e ndonjëherë veçohet shpirti (prej trupit), dënimi i tij (varrit) do të jetë për zullumqarët e shpërblimi për besimtarët e sinqertë.
I vdekuri ndëshkohet apo shpërblehet në Berzah (jeta pas vdekjes), i varrosur qoftë apo jo. Nëse (pas vdekjes) është djegur, apo fundosur, apo e kanë ngrënë egërsirat ose zogjtë, gjithsesi do ta kaplojë ky shpërblim apo ndëshkim.
Thotë Allahu subhanehu ve teala:
"Ata i nënshtroi zjarrit mëngjes e mbrëmje, e ditën e kijametit (u thuhet engjëjve): "Ithtarët e faraonit futni në dënimin më të rëndë!”(Gafir-46)
Thotë i Dërguari sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: "Edhe sikur të mos varroseshit, do ta lusja Allahun që t’ju shpëtojë prej dënimit të varrit” transmeton(Muslimi). |