Ky është njeriu i cili e ka lexuar Kur'anin, ka vepruar sipas urdhërave të Kur'anit, largohet nga harami, hallallin e konsideron hallall, haramin haram, me te gjukon dhe ate e arbitëron, me gjykimin e tij është i kënaqur dhe mediton rreth kuptimeve të ajeteve të tij.

All-llahu [subhanehu ve teala] thotë:

"(Ky është) Libër i begatshëm, Ne ta shpallëm ty këtë, që t'i studiojnë argumentet e tij dhe që të marrin mësim prej tij ata që kanë mend".(Sad: 29).

Ai vazhdimisht lexon Kur'an, e mëson përmendsh dhe e dëgjon, qoftë drejt për së drejti ose nëpërmejt audi kasetave.


Dy: lexuesi që lexon Kur'an, mirëpo ky Kur'an do të jetë argument kundër tij në Ditën e Kijametit. Ky njeri është ai që e lexon Kur'anin, mirëpo nuk vepron sipas urdhërave të Kur'anit, nuk largohet prej ndalesave të Kur'anit, hallallin nuk e konsideron hallall, as haramin haram, nuk gjykon me te as nuk arbitërohet te ai, nuk e pëlqen gjykimin e tij, nuk i intereson ta kuptojë, të meditojë rreth tij e as ta zbatojë në jetën e tij.

 

Ai e lexon ajetin:

"…mandej sinqerisht të lutemi për mallkim, dhe mallkimi nga ana e All-llahut ta hedhim kundër gënjeshtarëve". (Ali Imran: 61).

Mirëpo parap se prapë i gënjen njerëzit gjatë bisedës, në premtime, në sjelljen e tij, në marëveshje, etj. Është për tu habitur që , kafirat disa herë i gjenë ma të drejtë se muslimanët në bisedat, sjelljet dhe premtimet e tyre.


Abdull-llah ibn Abbasi [radijall-llahu anhu] ka thënë: Ka zbritur Kur'ani që të veprohet sipas tij, kurse njerëzit leximin e konsiderojnë vepër".

Disa njerëz e lexojnë Kur'anin, bile edhe përmendësh e mësojnë, mirëpo aspak nuk veprojnë sipas porosive që janë brenda në Kur'an. Sjellja e tyre është krejtësisht në kundërshtim me atë që është në Kur'an.

Disa të tjerë leximin e Kur'anit e kanë bërë profesion nga i cili fitojnë para. Kjo është e ndaluar. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë:

"Lexoni Kur'anin dhe veproni me te, mos e teproni e as mos e leni pas dore, mos hani me te e as mos u pasuroni me Kur'an". (Ahmedi dhe të tjerët, hadithi është sahih).

 

"Lexoni Kur'an dhe kërkoni me te prej All-llahut, para se të vijnë disa njerëz, të cilët do të lexojnë Kur'an dhe do të kërkojnë me te prej njerëzve". (Ahmedi dhe të tjerët, hadithi është sahih).

Mos u largoni nga Kur'ani :

 

All-llahu [subhanehu ve teala] thotë:

"E i dërguari tha: "O Zot imi, vërtet, populli im e konsideroi këtë Kur'an si (diç) të hedhur!". (El-Furkan: 30).

Mushrikët e Mekës, kur u lexonte Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Kur'an, ata nuk e dëgjonin, por bisedonin dhe e ngritnin zërin me biseda që mos ta dëgjojnë Kur'anin.

 

 

All-llahu [subhanehu ve teala] thotë:

"Ata që nuk besuan thanë: "Mos dëgjoni këtë Kur'an dhe kur të lexohet ai, ju bëni zhurmë (bërtitni) ashtu që ta pengoni!". (Fussilet: 26).

Mosbesimi dhe mosbindja në Kur'an është largim prej tij.

 

Moskuptimi dhe mosmeditimi mbi ajetet e tij është largim prej Kur'anit.

 

Mosveprimi me te, moszbatimi i urdhërave dhe moslargimi nga ndalesat është largim prej tij.


Mosgjykimi sipas tij dhe mosarbitërimi i tij është largim prej tij.

 

Mosleximi i tij është largim prej tij.

E lusim All-llahun që të na largojë nga ajo që e hidhëron dhe të na orijenton nga ajo që i pëlqen, siç është leximi i Kur'anit, memorizimi i tij dhe veprimi sipas tij gjatë natës dhe ditës, ashtu sikur e dëshiron dhe e pëlqen Ai.

 

Amin.


Jeta e sahabve është përplot shembujsh interesantë mbi interesimin e madh që e kanë pasur ndaj leximit të Kur'anit.

 

 

 

Në vijim do t’i sjellim vetëm disa prej tyre:

1- Abdull-llah ibn Amr ibn Asi [radijall-llahu anhu] tregon dhe thotë: Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] më tha: lexoje krejt Kur'anin për një muaj. I thashë: mundem edhe ma tepër. Më tha: lexoje për 20 netë. I thashë: mundem edhe ma tepër. Më tha: lexoje për shtatë ditë, e mos i shto asgjë kësaj". (Buhariu dhe Muslimi).
Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e ka ndaluar Abdull-llah ibn Amrin që ta lexojë Kur'anin për ma pak se shtatë, ose sipas disa transmetimeve tjera, për më pak se tre ditë, sepse njeriu që e lexon krejt Kur'an për më pak se kaq ditë nuk mundet ta kuptojë, e aspak nuk mundet të meditojë rreth asaj që e lexon. Për këtë, po ta lexon një musliman krejt Kur'anin për shtatë ditë, kjo do të ishte një punë e vlefshme, sepse feja është lehtësim.

2- Musejeb ibn rafiu thotë: Abdull-llah ibn Mesudi [radijall-llahu anhu] thoshte: bartësi i Kur'anit duhet të njihet gjatë natës, kur tjerët flejnë, duhet të dallohet gjatë ditës, kur tjerët hanë ushqim, duhet të jetë i mërzitur kur tjerët gëzohen, duhet të heshtë kur njerëzit përzihen tepër , duhet të ketë hushu, kur njerëzit kanë kibër. Bartësi i Kur'anit duhet të jetë qajtës, i mërzitur, i butë, i urtë dhe njeri që heshtë. Bartësi i Kur'anit nuk duhet të jetë i vrazhdë, as neglizhent (gafil), nuk duhet të bërtasë dhe nuk duhet të hidhërohet.

3- Junus ibn Xhubejri [rahimehull-llah] thotë: Ishim duke ecur me Xhundubin [radijall-llahu anhu], e i thashë: më këshillo. Tha: ke frikë All-llahun, kujdesu për Kur'anin, sepse ai është dritë në natën e errët dhe udhëzim gjatë ditës. Veproni sipas tij edhe nëse e keni rëndë dhe vështirë. Nëse të vjen ndonjë sprovë, jepe pasurinë tënde, e mos e jep fenë tënde. Nëse vazhdon kjo sprovë, jepe vetveten dhe pasurinë e mos e jep fenë tënde, sepse i prishur është ai që e ka prishur dinin e tij dhe i plaçkitur është ai të cilit ia kanë plaçkitur fenë. Dije se s’ka vështirësi pas xhennetit dhe pasuri pas xhehenemit".

4- Imran El-Xheuni ka thënë: Xhundubi thoshte: ishim fëmijë të vegjël dhe ecnim me Pejgamberin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Ne e mësuam imanin para se ta mësojmë Kur'anin, pastaj e mësuam Kur'anin, e me këtë e shtuam imanin.

 

5- Ata ibn Saibi thotë: Ebu Abdur-Rahmani thoshte: e kemi marur Kur'anin prej disa njerëzve që na tregonin se kur i mësonin dhjetë ajete, nuk i kalonin derisa nuk e mësoni çdo gjë që ishte në to. Ne e mësonim Kur'anin dhe veprimin sipas tij. Do ta trashëgojnë Kur'anin pas neve disa njerëz, që do ta lexojnë sikur që e pinë ujin, mirëpo nuk do tua kalon fytin.

 

6- Is’hak ibn Ibrahimi thotë: Fudajl ibn Ijadi lexonte Kur'an mërzitshëm, me këndje dhe ngadal, sikurse t’i flet ndonjë njeriut. Kur kalonte ndonjë ajet ku përmendej xhenneti e përsëritke disa herë.

 

7- Amr ibn Seleme [radijall-llahu anhu] thotë: e kishim fshatin përreth rrugës. Njerëzit kur vinin nga Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kalonin përreth fshatit tonë. Kur vinin, unë afrohesha dhe dëgjoja leximin e Kur'anit. Kështu vazhdova derisa memorizova shumë pjesë të Kur'anit. Njerëzit pritnin çlirimin e mekës që të publikojnë islamin e tyre. Kur u çlirua Mekeja, njerëzit vinin te Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe i thonin: ne jemi delegatët e këtij fisi, të kam sjellur dëshminë se ata janë musliman, e kështu me radhë. Babai im shkoi si delegat i fisit tonë për t’i dëshmuar Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] islamin tonë. Dhe u kthye prap, e tha: Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Jepni përparësi atij që di më së shumti Kur'an". Ata kërkuan njeriun që dinte më së shumti Kur'an, e nuk e gjetën askend që dinte Kur'an ma shumë se unë. Unë ateherë isha djalosh. (Ahmedi).

 

8- Zejd ibn Thabiti [radijall-llahu anhu] tregon dhe thotë: fisi im i thanë Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]: ky djalosh i fisit Benu Nexhar, i dinë dhjetë sure e më tepër nga ajo që të është shpallur. I pëlqeu kjo Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe tha: "Zejd, mëso shkrim leximin e gjuhës hebreje, sepse unë nuk u besoj çifutëve gjatë leximit të letrave që më vijnë". E mësova shkrimleximin e gjuhës së tyre pa kaluar 15 ditë. Unë ia lexoja letrat kur i vinin dhe ia shkruaja kur u përgjigjej. (Buhariu dhe Ahmedi).

 

Tregimet janë të shumta në këtë drejtim, mirëpo mendojmë se kjo mjafton të jetë nxitës për secilin musliman që të kujdeset për mësimleximin e Kur'anit, pastaj leximin e tij pa ndërprerë dhe memorizimin e tij sa ka mundësi. Këtu është shpëtimi ynë, përparimi dhe bereqeti. All-llahu na bëftë prej atyre që kurrë nuk ndahen prej Kur'anit, e lexojnë dhe mendojnë rreth asaj që e lexojnë, dhe në fund veprojnë sipas asaj që i poristë ky Kur'an.
Amin.

E pergaditi : Bekir Halimi